Στο νησί της Καλυψούς!

Μάρτιος 2006

Διαπολιτισμικό Δ.Σ. Σαπών

Σταθμός πρώτος, το νησί της Καλυψούς! Το νησί της Καλυψούς ήταν ένας από τους σταθμούς του Οδυσσέα κατά τη διάρκεια του μεγάλου του ταξιδιού που είχε προορισμό  την Ιθάκη. Η Καλυψώ φρόντισε τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του, αγάπησε τη γενναιότητά τους και φοβήθηκε μήπως τους συμβεί κάτι άσχημο στο υπόλοιπο του ταξιδιού. ΄Ετσι, βίωσε μεγάλη λύπη όταν έφτασε η στιγμή του αποχωρισμού. 

Το νησί, λοιπόν, της Καλυψούς είναι ένα μέρος γεμάτο συναισθήματα. Το πλοίο μας έχει ήδη φτάσει στο λιμάνι του νησιού και είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε τις δικές μας περιπέτειες εξερευνώντας τον κόσμο των δικών μας συναισθημάτων, ευχάριστων και δυσάρεστων! Μοιραζόμαστε το μυστικό μας στο βίντεο που ακολουθεί!

Οι περιπέτειες μας στο νησί της Καλυψούς συνεχίζονται... 150 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που η κακιά μάγισσα Φούρκα έκανε μάγια στο νησί. Η Φούρκα μισούσε τα δέντρα του νησιού, γιατί ήταν ψηλά και αγέρωχα. Από εκείνη την στιγμή στο νησί της Καλυψούς δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο... Η μάγισσα Φούρκα πίστευε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να ξαναφτιαχτεί ο δεντρόκηπος! Ας προσπαθήσουμε να λύσουμε τα μάγια νικώντας την κακιά μάγισσα! Θα τα καταφέρουμε άραγε...; Η απάντηση στο βίντεο που ακολουθεί! 

Satisfaction, Happiness, Sadness, Anger.

Δημιουργήσαμε τα δέντρα της καρδιάς μας στο νησί της Καλυψούς! Τα φροντίσαμε με αγάπη, τους χαρίσαμε τον ήλιο από τα χαμόγελα μας, τα ποτίσαμε αισιοδοξία τραγουδώντας τη μουσική της καρδιάς μας και αυτά ψήλωσαν τόσο πολύ που διέλυσαν τα μάγια της κακιάς μάγισσας! Τώρα για να μας ανταμείψουν παράγουν χρώματα, αρώματα και μουσική...

Ήρθε η στιγμή να αποτιμήσουμε τις εμπειρίες μας από την παραμονή μας στο νησί της Καλυψούς! Νιώσαμε, αντικρίσαμε, αντιμετωπίσαμε, γευτήκαμε, θαυμάσαμε, προβληματιστήκαμε, μοιραστήκαμε, συνεργαστήκαμε, μοχθήσαμε, ανταμειφτήκαμε και... διαπιστώσαμε ότι: 'ψηλώσαμε', τόσο όσο τα ψηλότερα δέντρα της γης, όσο οι γιγάντιες Σεκόγιες. Αυτά, λοιπόν, τα ψηλά ερυθρόχρωμα δέντρα στην Καλιφόρνια της Αμερικής έχουν επιφανειακές ρίζες. Οι ρίζες αυτές απλώνονται πλάγια με αποτέλεσμα να συγκρατούν το ένα δέντρο το άλλο και να επιβιώνουν ακόμη και στα πιο δύσκολα καιρικά φαινόμενα. Έτσι, κι εμείς, επειδή είναι φυσιολογικό να μην βιώνουμε μόνο ευχάριστα συναισθήματα, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Έτσι μπορούμε να αλληλοστηριζόμαστε, να 'ψηλώνουμε' και να προχωράμε με ούριο άνεμο στο ταξίδι της ζωή μας με προορισμό τη δική μας Ιθάκη! Έτσι μπορούμε να περιμένουμε με ελπίδα να βγει το ουράνιο τόξο στη ζωή μας!

California's giant redwood trees hold each other up!

Μέχρι τότε σιγοτραγουδήστε μαζί μας:

Κάθε φορά που η βροχή χτυπά

στα τζάμια του παραθυριού μου δυνατά

σκέφτομαι πως σε λίγο θα φανεί

το ουράνιο τόξο κι όλη η πλάση θα χαρεί

Σαν στη ζωή μας κάτι δύσκολο συμβεί

κάποια φουρτούνα δυνατή

ή κάποια άτυχη στιγμή

το ουράνιο τόξο τότε θα εμφανισθεί

θα γίνει νέα η αρχή

νά ’χετε ελπίδα στη ζωή

μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί

το ουράνιο τόξο θε να βγει

νά ’χετε ελπίδα στη ζωή!